Sayfalar

21 Kasım 2012 Çarşamba

Yanlış tanımışsın



Derdini kimseyle paylaşamaz ya bazen insan. İster de yapamaz hani, belki kimseyi bulamadığından ya da acizliğini gün yüzüne vuramamaktan.

Dışardan çelik gibi sağlam gözüken ama cam kadar hassas , içinde ne fırtınaların koptuğu bilinmiyorken , yalancı kış güneşi gibi etrafına ışık saçandır bu insan. Hep beklemededir , aşkı bekler , hayatın gölgesinden ilerler , sabreder. Koştukça umutlarının peşinden , her yemek verene kanıp giden bir kedi gibi , her sıcaklık hissettiği kalbe açtıkça kalbini darbeler yer. Umudu kırılır , şevki gider, herşeyden soğur ve sorular yiyip bitirir bedenini. Neden ben der , neden ?. isyankar olmaya başlar sonra , ilk başta yakınındakilerden çıkarır öfkesini ama sonra anlar ki aslında kendinedir bütün kini. Hayat yükledikçe sırtına yükleri , dizleri taşımaz olur yıkılır olduğu yere.Başlar yeniden beklemeye , bir yürek çıka gelsede bir el atsa be der. Bazen kendini o kadar yalnız hisseder ki bu insan katlanamaz ama ağlayamazda.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder